Realisme en naturalisme
Realisme en naturalisme
De grootste barrière tussen mij en enige vorm van godsdienstig geloof waren de wetenschap en technologie van de 20e eeuw. Wat mij betrof was geloof in het bovennatuurlijke slechts een verzinsel van eenvoudige mensen in de oudheid die de wereld om hen heen probeerden te verklaren - de zon, de maan en de sterren; de oogstseizoenen; menselijke voortplanting, etcetera.
Nou, die oude tijden zijn voorbij. Tegenwoordig begrijpen we de wereld om ons heen – we hebben de kosmos in kaart gebracht, we zijn meester over agrarische technieken, en we hebben het menselijk genoom ontcijferd. Samengevat, de vooruitgang van wetenschap en technologie in de 20e eeuw hebben de noodzaak voor God (elk soort van god) verwijderd.
Meer in het bijzonder, dit is wat ik geloofde…
Alle dingen – van de uitgestrekte kosmos tot de microscopische cel – zijn het resultaat van ongecontroleerde natuurlijke processen gedurende miljoenen en miljarden jaren. Alles kan uitgelegd worden door het stoffelijke – er is geen reden voor enige notie van het metafysische. Alles is het resultaat van een wonderbaarlijke kansrekening, bijeengehouden door chemische systemen, natuurlijke wetten en natuurkundige eigenschappen. Slimme mensen met telescopen en microscopen hebben voor eens en altijd “de code ontcijferd” door middel van de technologie van de 20e eeuw. De “feiten” van de "wetenschap" overtroeven alles wat filosofisch of godsdienstig is. Einde verhaal.
De introductie van de publieke omroep-documentaire “The Miracle Of Life” (“Het wonder van het leven”), met een Emmy-award bekroond, vat misschien wel mijn ideeën het beste samen:
Vier en een half miljoen jaar geleden was de jonge planeet aarde een massa van kosmisch stof en deeltjes. Zij was bijna geheel bedekt door de ondiepe oerzeeën. Krachtige winden verzamelden willekeurige deeltjes uit de atmosfeer. Sommige daarvan werden afgezet in deze zeeën. Getijden en stromingen veegden de moleculen bij elkaar. En ergens in deze oude oceaan begon het wonder van het leven… De eerste georganiseerde vorm van primitief leven was een minuscuul protozoön. Miljoenen protozoönen bevolkten de oude zeeën. Deze vroege organismen leefden volledig onafhankelijk in hun zeewater-wereld. Ze bewogen rond in hun aquatische omgeving, zich voedend met bacteriën en andere organismen… Vanuit deze eencellige organismen ontwikkelde zich al het leven op aarde. [1]
