Problemen met het fossielenbestand
Problemen met het fossielenbestand – wat zeggen de wetenschappers?
Auteur Luther Sunderland bekeek dezelfde kwestie, dus besloot hij om een definitief antwoord te verkrijgen van de topmusea zelf. Sunderland interviewde vijf vertegenwoordigers van gerespecteerde musea, erkende autoriteiten in hun individuele studierichtingen, waaronder vertegenwoordigers van het American Museum, het Field Museum of Natural History in Chicago, en het British Museum of Natural History. Geen van de vijf vertegenwoordigers kon een enkel voorbeeld geven van een overgangsreeks van gefossiliseerde organismen van de ene soort planten of dieren naar een andere.[1]
Het British Museum of Natural History gaat er prat op de grootste fossielencollectie in de wereld te hebben. Onder de vijf gerespecteerde vertegenwoordigers die Sunderland interviewde was Dr. Colin Patterson, Senior Paleontoloog aan het British Museum en redacteur van een prestigieus wetenschappelijk tijdschrift. Patterson is een bekend expert met een gedegen kennis van het fossielenbestand. Hij was niet in staat om een enkel voorbeeld te geven van een macro-evolutionaire overgang. Sterker nog, Patterson schreef een boek voor het British Museum of Natural History getiteld "Evolution" (“Evolutie”). Toen hij gevraagd werd waarom hij geen enkele foto van een tussenvorm had opgenomen in zijn boek, antwoordde Patterson:
… Ik ben het volledig met je opmerkingen eens over het gebrek aan directe illustraties van evolutionaire tussenvormen in mijn boek. Als ik van het bestaan ervan wist, fossiel of levend, dan zou ik deze zeker hebben bijgesloten. Je suggereert dat een kunstenaar gebruikt zou moeten worden om zulke transformaties te visualiseren, maar waarvandaan zou hij de informatie krijgen? Eerlijk, ik zou het niet kunnen aanleveren, en als ik het aan artistieke vrijheden zou moeten overlaten, zou dat de lezer niet misleiden? Ik schreef de tekst voor mijn boek vier jaar geleden. Als ik het nu zou schrijven, dan denk ik dat het nogal anders zou zijn geworden. Gradualisme is een concept waar ik in geloof, niet alleen vanwege Darwins gezag, maar ook omdat mijn begrip van de genetica dit lijkt te vereisen. Maar toch zijn Gould en de mensen van het American Museum moeilijk tegen te spreken wanneer ze zeggen dat er geen tussenvormen zijn. Als een paleontoloog houd ik mij bezig met het filosofische probleem van de identificatie van ancestrale vormen in het fossielenbestand. Je zegt dat ik op zijn minst “een foto van het fossiel moet tonen waarvan elk soort organisme is afgeleid.” Ik zal open kaart met je spelen – er is geen enkel fossiel waarvoor men een waterdicht argument zou kunnen hebben.”[2]
Oké, ik wilde dat even afmaken. In mijn onderzoek heb ik geen enkele tussenvorm gevonden. Daarom, gebaseerd op Darwins eigen woorden, vond zijn oorspronkelijke theorie van macro-evolutionaire voortgang nooit plaats. Paleontologie was een geheel nieuwe wetenschap in het midden van de 19e eeuw en nu, ongeveer 150 jaar later, weten we dat het fossielenbestand niet de ondersteuning levert die Darwin zelf vereiste.
David B. Kitts, PhD (Dierkunde) is Hoofd Curator van het Department of Geology aan het Stoval Museum. In een evolutionair tijdschrift schreef hij:
Ondanks de heldere belofte dat de paleontologie een middel biedt om evolutie te “zien”, heeft deze een aantal stekelige moeilijkheden voor evolutionisten opgeleverd, de meest notoire daarvan is de aanwezigheid van “gaten” in het fossielenbestand. Evolutie vereist overgangsvormen tussen soorten en de paleontologie verstrekt deze niet…[3]
N. Heribert Nilsson, een beroemd botanist, evolutionist en professor aan de Lund University in Zweden, gaat verder:
Mijn pogingen om evolutie experimenteel aan te tonen, uitgevoerd over meer dan 40 jaar, zijn volledig mislukt… Het fossiele materiaal is nu zo compleet dat het onmogelijk is om nieuwe klassen voort te brengen, en het gebrek aan overgangsreeksen niet het gevolg van een gebrek aan fossiel materiaal. De ontbrekende gaten zijn werkelijk, zij zullen nooit ingevuld worden.[4]
Zelfs de populaire pers pikt het al op. Dit is uit een artikel in Newsweek magazine:
De ontbrekende schakel tussen mens en apen, waarvan de afwezigheid de godsdienstige fundamentalisten sinds Darwins dagen heeft getroost, is slechts de meest glamoureuze in een hele hiërarchie van spookwezens… hoe langer wetenschappers hebben gezocht naar overgangsvormen tussen soorten, hoe gefrustreerder zij zijn geworden.[5]
[1] Colin Patterson, persoonlijke correspondentie. Luther Sunderland, Darwins Enigma: Fossils and Other Problems, 4th edition, 1988, 88-90.
[2] Idem.
[3] Evolution, vol. 28, 467.
[4] Nilsson citaat in The Earth Before Man, p. 51.
[5] “Is Man a Subtle Accident,” Newsweek, November 3, 1980.
