Mijn wereldbeeld
Mijn wereldbeeld
Mijn wereldbeeld was eenvoudig. Ik was een advocaat en ondernemer die in de tredmolen van het leven rondrende! Twee decennia lang concentreerde ik me op persoonlijk welzijn en materieel succes. Ik studeerde handel, economie en rechten aan scholen als Georgetown, Oxford, en Berkeley. Ik werkte voor advocatenkantoren in glazen torens en ambitieuze technologiebedrijven. Wat mij betrof draaide het leven om mijzelf en om succes. Nadat ik aan de middelbare school biologie en aan de universiteit filosofie had gevolgd, konden “metafysische” dingen mij eigenlijk weinig meer schelen. Ik was klaar met die fase in mijn leven – ik stelde mezelf zelfs de basisvragen niet meer: “Waar kom ik vandaan?” “Waarom ben ik hier?” of “Waar ga ik naartoe wanneer ik sterf?” Het deed er voor mij gewoon niet toe...
Gebaseerd op mijn intellect en ervaring schiep ik mijn eigen wereldbeeld; mijn eigen levensbeschouwing. Om populaire culturele etiketten te gebruiken: ik was een “materialist”, “naturalist”, “relativist”, “humanist” en een “hedonist” die het allemaal wel aardig voor elkaar had. Eerlijk waar, ik voelde me succesvol en gelukkig. Ik had nergens een bovennatuurlijke reden voor nodig. Metafysische gedachten waren voor filosofen en theologen. “Religie” was prima voor mensen die een kruk nodig hadden om door een moeilijk leven te kunnen wandelen... als ze maar niet mijn kant op strompelden.
Ik baseerde mijn leven op wat ik als een “sociaal contract” met de wereld beschouwde – het was alleen maar logisch om anderen goed te behandelen, om ethiek in het bedrijfsleven te hanteren, om mijn gezin liefdevol te onderhouden. Mensen die de middelen en mogelijkheden ter beschikking hebben, hebben een soort sociale plicht om aan de gemeenschap “terug te geven”. Dit was een rationele kijk op de wereld en ik had geen enkel bovennatuurlijk idee van “absolute waarheid” of moraliteit nodig om me vast te houden aan deze principes van het gezond verstand.
