Bijbelmanuscripten

Bijbelmanuscripten

Het is enigszins dramatisch te noemen dat de Bijbel met kop en schouders boven andere werken uit de oudheid uitsteekt: het is ongetwijfeld het best bewaarde literaire werk uit de gehele oudheid. Het is opmerkelijk dat er duizenden Oudtestamentische manuscripten bestaan die gekopieerd zijn in het Midden-Oosten, het Middellandse Zee-gebied en de Europese gebieden en op fenomenale wijze met elkaar overeenstemmen.^[1] Daar komt nog eens bij dat deze teksten substantieel overeenstemmen met de Septuagint versie van het Oude Testament, die in de 3e eeuw voor Christus werd vertaald van het Hebreeuws naar het Grieks.^[2] De Dode Zee-rollen, ontdekt in Israël in de jaren ‘40 en ‘50, bieden eveneens verbazingwekkend bewijs voor de betrouwbaarheid van de overlevering van de Joodse Schriftteksten (Oude Testament) in de 1e, 2e end 3e eeuw voor Christus.^[3]

Het bewijs voor de manuscripten van Nieuwe Testament is net zo dramatisch, met bijna 25.000 tot op heden ontdekte en gearchiveerde oude manuscripten, waarvan er op zijn minst 5600 kopieën en fragmenten in het originele Grieks zijn.^[4] Sommige manuscripten dateren uit de vroege tweede en derde eeuw, met een tijdspanne - tussen het originele werk en het vroegste fragment dat we hebben - die slechts een opmerkelijk korte periode van 40-60 jaar beslaat.^[5]

Het bewijs van deze manuscripten overklast de betrouwbaarheid van de manuscripten van andere geschriften, die we dagelijks als authentiek beschouwen. Kijk eens naar deze vergelijkingen: Julius Caesars De Gallische oorlogen (10 resterende manuscripten, met de oudste daterend 1000 jaar na het originele werk); De natuurlijke geschiedenis van Plinius de Jongere (7 manuscripten, 750 jaar verstreken), Thucydides' Geschiedenis (8 manuscripten; 1300 jaar verstreken); Herodotus' Geschiedenis (8 manuscripten; 1350 jaar verstreken); Plato (7 manuscripten; 1300 jaar); en Tacitus’ Annalen (20 manuscripten; 1000 jaar).^[6]

Vermaard Bijbelgeleerde F.F. Bruce verklaart:

Er is geen werk in de oude literatuur in de wereld die zo’n weelde aan goede tekstuele bevestiging kent als het Nieuwe Testament.^[7]

Homerus' Ilias, het meest vermaarde boek uit het oude Griekenland, is het tweede best bewaarde boek uit de gehele oudheid, met 643 kopieën van ondersteunende manuscripten tot op heden. In deze kopieën bestaan 764 betwiste tekstregels, vergeleken met 40 regels in alle Nieuwtestamentische manuscripten bij elkaar.^[8] Sterker nog, vele mensen zijn zich niet bewust van het feit dat er geen enkele manuscripten van William Shakespeares 37 toneelstukken (geschreven in de 17e eeuw) zijn overgebleven. Geleerden zagen zich gedwongen om enkele gaten in zijn werk in te vullen.^[9] Dit verbleekt in tekstuele vergelijking met de meer dan 5600 kopieën en fragmenten van het Nieuwe Testament in het originele Grieks die ons tezamen verzekeren dat er niets verloren is gegaan. Het gehele Nieuwe Testament, met uitzondering van elf ondergeschikte verzen, kan zelfs zonder de Bijbel gereconstrueerd worden uit de geschriften van de vroege kerkleiders in de tweede en derde eeuw na Christus.^[10]

In concrete termen: het Nieuwe Testament is veruit de best bevestigde tekst uit de oudheid wat betreft het enorme aantal documenten, de tijdspanne tussen de gebeurtenissen en het document en de variëteit aan documenten die beschikbaar zijn om het document ofwel te bevestigen ofwel tegen te spreken. Er is geen enkel oud tekstueel bewijs dat zich kan meten met een dergelijke tekstuele beschikbaarheid en integriteit.^[11]

De academische discipline die “tekstkritiek” wordt genoemd, verzekert ons dat de Bijbelvertalingen die we vandaag de dag hebben in essentie hetzelfde zijn als de oude manuscripten, met de uitzondering van een paar onbelangrijke discrepanties die door de tijd heen door kopieerfouten zijn geïntroduceerd. We moeten ons er van bewust zijn dat de Bijbel honderden jaren lang met de hand werd gekopieerd voordat de eerste drukpers werd uitgevonden. Desalniettemin is de tekst uitzonderlijk goed bewaard gebleven. Ik overdacht dit nog eens – van de ongeveer 20.000 regels waaruit het Nieuwe Testament bestaat zijn er slechts 40 regels betwist. Deze 40 regels representeren een kwart procent van de gehele tekst en beïnvloeden de leer en de doctrine van het Nieuwe Testament op geen enkele manier. Ik vergeleek dit nog eens met Homerus’ Ilias. Van de ongeveer 15.600 regels waaruit Homerus’ klassieke werk bestaat zijn er 764 betwist. Deze regels representeren meer dan 5% van de gehele tekst, en toch lijkt niemand de algehele integriteit van dat oude werk in twijfel te trekken.

Tot mijn grote verbazing ontdekte ik dat de Bijbel veruit beter bewaard is gebleven dan enig ander oudheidkundig werk dat ik door de jaren heen gelezen en geaccepteerd had, zoals Homerus, Plato en Aristoteles. Wat betreft mijn theorie van “interpretatie van een interpolatie van een orale traditie” ontdekte ik dat de Bijbel niet veranderd of geïnterpreteerd is vergeleken met de oude bronteksten. Toen de Bijbel van land naar land werd uitgedragen werd het gewoonweg vertaald in talen die niet noodzakelijkerwijs de oorspronkelijke talen Grieks, Hebreeuws en Aramees weerspiegelen. Maar behalve enkele grammaticale en culturele verschillen zijn de Bijbelmanuscripten absoluut trouw gebleven aan hun oorspronkelijke vorm en inhoud en zijn opmerkelijk goed bewaard gebleven in verschillende vertalingen.

Lees nu verder!