Metafysica
Metafysica – En nu?
Natuurkunde (fysica) en metafysica sluiten elkaar niet uit. Wetenschappelijke ontdekkingen vragen ons om het waarneembare bewijs te volgen, ongeacht wat het einddoel is. Anthony Flew, een Brits filosoof, Oxford professor en meer dan een halve eeuw lang een prominent voorvechter van het atheïsme, verwoordde dit het beste:
“Mijn hele leven werd geleid door het principe van Plato’s Socrates: Volg het bewijs, waar het ook naartoe mag leiden.”
Nou, op 81-jarige leeftijd volgde Flew op een eerlijke manier het bewijs en deed afstand van het atheïsme, omdat hij had geconcludeerd dat het universum moet zijn geschapen door een intelligentie of een onveroorzaakte ontwerper. Hij zei: “Een superintelligentie is de enige goede verklaring voor de oorsprong van het leven en de complexiteit van de natuur.”
De logica schreeuwde me toe dat iemand (of iets) verantwoordelijk was voor het leven. En ik kon niet meer terug. Om intellectueel eerlijk te zijn tegen mezelf, moest ik vooruit blijven gaan en ontdekken wie (of wat) alles wat ik zie had veroorzaakt. Het zou God kunnen zijn… of Moeder Natuur… of UFO’s – maar er moest iets zijn…
Om eerlijk te zijn, ik voelde me hiermee niet erg op mijn gemak – de “metafysische” implicaties van wat wetenschap en technologie hadden onthuld bevielen me niet. Wat mij betreft was evolutie dood. De wereld had zichzelf niet gemaakt. En daarom moest mijn gerieflijke humanistische, materialistische wereldbeeld ook sterven. Omdat er iemand (of iets) was daarbuiten, vereiste de logica dat ook mijn relatieve kijk op alle zaken de deur uit moest…
Hoewel ik sceptisch was over mijn volgende onderwerp, moest ik blijven zoeken… Ik begon te lezen over de verscheidene mythen en verhalen over ons verleden en de geschiedenis. Ik bestudeerde de oude beschavingen. Ik bekeek kaarten van de oude wereld. Ik was gefascineerd door het archeologische bewijs. Sterker nog, ik had geen idee dat de mensheid al overheidsbestanden, statutaire wetten en wettelijke contracten opstelde in 2500 voor Christus. Ik had altijd gedacht dat de oudheidkundige geschiedenis slechts bestond uit orale tradities van zeer eenvoudige culturen. En toen begon ik de zogenaamde “heilige boeken” te lezen…
