Het Evangelie van Lucas

Het Evangelie van Lucas

De meesten van ons kennen de opening van het Kerstverhaal door Lucas wel…

In die tijd kondigde Keizer Augustus een decreet af dat alle inwoners van het rijk zich moesten laten inschrijven. Deze eerste volkstelling vond plaats tijdens het bewind van Quirinius over Syrië. Iedereen ging op weg om zich te laten inschrijven, ieder naar de plaats waar hij vandaan kwam.^[1]

In deze passage vernemen we van een decreet van Keizer Augustus dat de hele wereld belast zou worden en dat iedereen moest terugkeren naar zijn geboortestad voor een formele volkstelling. We lezen ook dat dit concept van registratie en taxatie voor het eerst werd verordend door Quirinius (ook bekend als Cyrenius) die over Syrië heerste. Nou, eeuwenlang werd deze tekst als een verzinsel beschouwd omdat er geen werelds verslag over zo’n Romeinse census of over de terugkeer van de inwoners naar hun thuissteden bestond. Daarnaast stamde het enige verslag over Quirinius (Cyrenius) als “gouverneur” van Syrië uit 6-7 na Christus (Josephus), veel te laat om overeen te stemmen met het Bijbelse verslag.

Maar raad eens? Recente ontdekkingen hebben onthuld dat de Romeinen inderdaad een regelmatige inschrijving van belastingbetalers kenden en elke 14 jaar een formele volkstelling hielden, beginnend tijdens de heerschappij van keizer Augustus.^[2] Bovendien onthulden een inscriptie en ander archeologisch bewijs dat Quirinius inderdaad als “gouverneur” heerste over Syrië rond 7 voor Christus (niet met de officiële titel van “gouverneur”, maar als de militaire leider van het grondgebied).^[3] Tenslotte bespreekt een in Egypte gevonden papyrus het Romeinse systeem van taxatie in het algemeen: “Vanwege de naderende volkstelling is het noodzakelijk dat allen die door welke reden dan ook weg van thuis leven onmiddelijk naar hun eigen overheden terugkeren, zodat zij de gezinsregistratie van de aanmelding kunnen voltooien…”.^[4]

Ik moest toegeven dat Lucas was geslaagd voor mijn idee van een “geloofwaardigheidstest”. Sterker nog, zijn stijl was verre van het godsdienstige fanatisme dat ik had verwacht. Zoals ook voor mij het geval was, was het volledige doel van zijn schrijven het verzamelen van bewijs voor het historische “pleidooi” voor Jezus en zijn leer. Voor mijn gevoel was het overtuigend dat Lucas zijn hele tekst als een onderzoeksverslag schreef –“een ordelijk verslag”- voor een Romeins ambtenaar genaamd Theofilus. Hier is het begin van het verslag van Lucas:

“[..] leek het ook mij goed om alles van de aanvang af nauwkeurig na te gaan en deze gebeurtenissen in ordelijke vorm voor u, hooggeachte Theofilus, op schrift te stellen, om u te overtuigen van de betrouwbaarheid van de zaken waarin u onderricht bent.”^[5]

Dus, als een gezaghebbend geschiedschrijver slaagde Lucas met lof voor mijn test. Ik was er niet klaar voor om zijn theologie te accepteren, maar ik was die dan ook nog niet aan het “testen”. Ik was nog steeds eerst de authenticiteit en de geloofwaardigheid van deze gasten aan het nagaan…

Wie was de volgende op de lijst?

Lees het volgende deel!