Archeologie en het Nieuwe Testament

Archeologie en het Nieuwe Testament

Oké, dat onderzoek had me vreselijk goed geholpen met de historiciteit van het Oude Testament, maar hoe zit het nu met het Nieuwe Testament? Het Oude Testament werd bijgehouden als de historische archieven van een complete natie door een goed georganiseerd systeem van griffiers en schrijvers. Maar was het Nieuwe Testament niet slechts een collectie van godsdienstige boeken en brieven geschreven door een handvol onafhankelijke ijveraars, die volgelingen probeerden te bemoedigen na de dood van hun geestelijk leider?

Op dit punt was ik razend enthousiast en ik wilde dit alles nog dieper onderzoeken. Niemand had me ooit verteld dat deze informatie beschikbaar was. Ik dacht dat de Bijbel een verzameling van morele mythologische verhalen was om “blind geloof” in een aantal grote wereldgodsdiensten te ondersteunen. Ik had geen idee dat de Bijbel verankerd was in historisch, geografisch en archeologisch bewijs. Toen ik mij op het bewijs richtte voor de teksten van het Nieuwe Testament, las ik tot vier boeken per week…

En raad eens? Net als het Oude Testament, vond ik dat het historische verslag van het Nieuwe Testament steeds maar weer standhield!

De funderingen van de Joodse Tempelberg, gebouwd door Herodes de Grote, staan nog steeds in Jeruzalem. De “zuidelijke Treden”, waar Jezus en zijn volgelingen de Tempel binnengingen, zijn bewaard in een actieve opgravingslocatie. De Kerk van de Geboorte in Betlehem wordt in het algemeen beschouwd als een geloofwaardige locatie voor de geboorteplaats van Jezus. De reusachtige Kerk van het Heilige Graf in Jeruzalem wordt beschouwd als de betrouwbare historische locatie van de kruisiging en de begraafplaats van Christus. Deze locaties werden door de Romeinen in de 2e eeuw na Christus bedekt en daardoor behouden.

Aan het Meer van Tiberias zijn plaatsen als Nazaret nog steeds bewoond. Kafarnaüm en Chorazin, twee plaatsen die Jezus vaak bezocht, zijn uitgegraven en gepreserveerd. Plaatsen van beroemde preken zoals Kursi (het wonder van de zwijnen), Tabgha (brood en vissen), Berg van de Zaligsprekingen (de Bergrede) en Caesarea Filippi (Petrus’ belijdenis) zijn alle behouden als betrouwbare historische locaties.

Ik bracht uren door aan mijn bureau met de laatste archeologische boeken en periodieken. Ik legde kruisverwijzingen aan tussen de laatste vindingen en passages in het Nieuwe Testament…. Het was fascinerend…

De synagoge in Kafarnaüm, waar Jezus een man met een onreine geest genas en de preek over het brood van het leven gaf. Het huis van Petrus in Kafarnaüm, waar Jezus de schoonmoeder van Petrus en anderen genas. Jakobs put, waar Jezus de Samaritaanse vrouw aansprak. De vijver van Betzata in Jeruzalem, waar Jezus een kreupele man genas. De vijver van Siloam in Jeruzalem, waar Jezus een blinde man genas. Het tribunaal in Korinthe, waar Paulus werd berecht. Het theater in Efeze, waar de opstand van zilversmeden plaatsvond. Herodes’ paleis in Caesarea, waar Paulus onder bewaking werd gesteld.^[1] En het gaat maar door en door…

Natuurlijk bewezen geen van deze archeologische vondsten de onderliggende theorie voor mij, maar het waren toch erg sterke aanwijzingen. De plaatsen bestonden en de historische gebeurtenissen vonden plaats. Ik was niet overtuigd van de wonderbaarlijke omvang van deze gebeurtenissen, maar er was niets dat de historiciteit van de gebeurtenissen ontkende…

Ik was er klaar voor om nog een laag dieper te gaan om te zien wie deze geschiedschrijvers waren. Ik vond dat ik hun geloofwaardigheid nader zou moeten bevestigen om te kunnen begrijpen hoe zij op de proppen konden komen met hun verslag van zulke diepgaande gebeurtenissen…

Lees nu verder!